نورالانوار

دوران معاویه مثل حال دنیا بود. شعار این بود : آزادی بیان نظرات .. آزادی عقاید .. گفتگو به جای جنگ .. تبلیغات برای همه ..

هرکس اجازه داشت بلند حرفش را بزند، حتی در رد خدا و لعن به اهل بیت… 

مثل حالا هرکس اجازه دارد صفحه داشته باشد و بنویسد و پخش کند..

اما تا نوبت به یاران اهل بیت و خودشان می‌رسید اگر می‌خواستند بلند حرفشان را بزنند، جواب شبهه ها را بدهند، دروغ ها را فاش کنند،

 صفحه بسته می‌شد !

ترور می‌شدند !

سیاه‌چال، تبعید .. 

مستکبرین عالم از تبلیغات خودشان، 

عوام بودن مردم و 

اسیر شدن خواص با پول و مقام استفاده می‌کنند که

نتیجه می‌شود : 

مظلومیت امام . .

- بخشی از کتاب “امیر من”